Muy Maaike: Over jezelf zijn en hoe moeilijk dat soms is

Ik loop al een tijdje met het voornemen rond om een blogpost over dit onderwerp te schrijven, maar de opbouw wilde steeds maar niet lukken. Ik wist niet precies wat ik wilde zeggen, en tja... je geeft je toch een beetje bloot. Maar toen bedacht ik dat dat is waar dit artikel over gaat. Uit je comfortzone komen. Dus schrijf ik het maar gewoon.

Bron afbeelding: Leon via unsplash.com

Ik ben altijd al jaloers geweest op mensen die zich helemaal niets aantrekken van wat anderen denken, of in ieder geval die indruk wekken. Of het echt zo is, is nog maar te betwijfelen, maar daar zou ik een complete blogpost over kunnen schrijven, dus daar ga ik het nu niet over hebben. Afijn: zelf wilde ik toch altijd dat andere mensen een bepaald beeld van mij zouden krijgen, een beeld dat ik eigenlijk niet helemaal zelf was. Dus als ik hobby's had of dingen vond die niet in dat beeld pasten, schaamde ik me daarvoor en probeerde ik het te verbergen. En ja, dat is nog knap lastig als je zo snel rood word als ik. (Overigens praat ik in de verleden tijd, maar het is niet alsof ik nu al heel erg veranderd ben of zo. Daarover later meer.)

Nee, laten we zeggen dat het geen talent is van mij, dat ‘jezelf zijn’. Vanaf het einde van de basisschool ben ik onbewust steeds meer in mijn schulp gekropen. Toen ik voor school mijn ouders moest interviewen, zeiden ze beide dat ik op de middelbare school minder vrolijk was dan daarvóór, en dat klopt ook wel. Indirect zou je nu dus al kunnen concluderen dat je gelukkiger bent als je jezelf gewoon uit, maar dan zou dit een wel heel kort artikel worden. En jullie kennen me inmiddels: zo ben ik niet. Het is namelijk zo dat ik op een gegeven moment, richting de vijfde of zesde klas, mijn ‘nep-ik’ een beetje zat was. Maar toen was het al te laat om te veranderen. Dacht ik. Want ik heb heel lang gedacht dat je het beeld dat mensen van je hebben, niet kunt veranderen. Als je op de allereerste lesdag van de middelbare school naar school komt met een soort gothic-stijl, dan wennen mensen daaraan. Maar als je vier jaar dat schattige meisje bent geweest en dan ineens besluit dat je alleen nog maar zwart wil dragen (dit voorbeeld gaat trouwens niet over mij, hoor), vinden mensen dat raar. Want je kunt niet zomaar veranderen, toch?

Toch wel. Ik realiseer me nu pas hoe bekrompen dat idee is. Want als jij ineens anders wil zijn, dan doe je dat toch? Zoals Hester zo mooi zei: als er één persoon is waar je nog je hele leven mee moet dealen, dan ben je het zelf. Maar ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet iedereen. Dus was ik eerlijk gezegd erg blij met mijn nieuwe studie - niet alleen met de studie zelf, maar ook met de kans om opnieuw te beginnen. Ik nam me voor om niet meer net te doen of ik dingen wel of niet leuk vond. Het is wel even een knop die je om moet zetten: al sinds het einde van de basisschool ben ik altijd degene geweest die niet zei wat ze dacht, dus als ik nu een goed idee heb, ben ik niet gewend om dat meteen de groep in te gooien. Maar tot nu toe lukt dat best aardig.

Laat ik er tot slot even wat goeie ouwe Hoe Overleef Ik-wijsheid in gooien. Rosa en Neuz gooiden altijd met termen als No fear en Be yourself, en op een gegeven moment bedacht Neuz geloof ik dat ze dat alleen maar deden zodat ze er zelf in zouden geloven. En ik denk dat dat echt waar is. Er zijn honderden blogjes getypt over waarom je jezelf zou moeten zijn, maar zouden die bloggers dat niet ook deels als een note to self typen? Oké, het hoeft natuurlijk niet, maar... Je snapt het punt. Dus daarom geef ik je hier geen boodschap mee. Hooguit om eens na te denken... Ben jij altijd jezelf?

NB: Ik heb dit artikel niet geschreven om je te stimuleren om jezelf te zijn, want daar zijn er al genoeg van. Het zijn gewoon mijn hersenspinsels, zoals je gewend bent. Maar als je daardoor meer jezelf wilt zijn, is dat uiteraard mooi meegenomen. ;)

Andere blogpost over dit onderwerp die de moeite waard zijn:

Jezelf (leren)accepteren, Hesterly

Project Positief –Niemand is perfect, By Dagmar Valerie

Jezelf goed genoegvinden, Dagdromend

To be yourself in a world that is constantly
trying to make you something else is the greatest
accomplishment - Ralph Waldo Emerson