Deze vvv (leuke afkorting) wordt afwisselend beschreven vanuit Marieke en Quinten. De slimme, felle Marieke is opgegroeid met ouders die helemaal niets om haar gaven. Thuis leerde ze niet om lief te hebben, maar om altijd te moeten winnen. Stuntelige Quinten is wél opgegroeid in een liefhebbende familie, maar wel ééntje waar ze vooral over feitjes praten in plaats van over gevoelens. Als ze elkaar in studentenstad Nijmegen tegenkomen, begint hun verhaal: Quinten redt Marieke, en Marieke redt Quinten. Het verhaal speelt zich een hele tijd later af: de twee zijn al heel wat jaren samen en hebben inmiddels twee kinderen. Hoewel Quinten altijd maar wat aangeklungeld heeft, is hij de afgelopen drie jaar doelgericht met zijn carrière bezig geweest - en daarbij heeft hij iedereen die belangrijk voor hem was verwaarloosd. Als hij op een dag ontslagen wordt, heeft hij niets meer en wordt hij zo verbitterd dat Marieke hem uiteindelijk uit huis stuurt. Aan Quinten de taak om haar van zijn liefde te overtuigen, aan Marieke de taak om de oude Quinten terug te halen. Maar daarvoor moeten er eerst heel wat dingen uit het verleden worden opgelost...
Mijn mening
Uit mijn samenvatting wordt niet meteen duidelijk hoe dat voetbalaspect er nou in is verwerkt, maar dat zit er uiteraard wel degelijk in. Niet alleen zijn beide hoofdpersonages echte voetbalfanaten, ook worden er veel vergelijkingen gemaakt die met voetbal te maken hebben. Die zijn erg leuk bedacht, zelfs als je niet alle voetbalnamen kent, maar af en toe werd het wel een beetje te veel. Toch geven ze de simpele maar grappige schrijfstijl een leuke twist. Het verhaal zit overigens ook vol verwijzingen naar songteksten en andere wijsheden, en hoewel ik het meestal niet eens was met die uitspraken (kom ik zo nog op terug), gaf het de personages wel meer karakter.
Hoewel ik de schrijfstijl verrassend leuk vond, heeft de verhaallijn een aantal nadelen. Om te beginnen: er worden heel veel dingen van hun jeugd verteld tussendoor. Op zich is zulke achtergrondinformatie prima, maar bij dit boek duurden die stukken vaak te lang, waardoor ik terug moest lezen wat er nou ook alweer vóór die anekdote gebeurde. Hierdoor komt het verhaal erg moeizaam op gang en heb je vooral in het begin weinig redenen om door te willen lezen, en dat vind ik jammer. Daarnaast wordt er gesteld dat elke vriendengroep uit qua karakter dezelfde mensen bestaat. Vind ik persoonlijk nogal onrealistisch, omdat iedereen anders is. Ik vind niet dat de wereld opgesplitst kan woorden in twee soorten mensen. En als ik nog één minpuntje op mag noemen: ik vind het héél vreemd dat er bijna geen aandacht aan de kinderen wordt besteed. Je weet dat Quinten en Marieke twee zoontjes hebben, maar ze komen zo weinig in het boek terug dat ze net zo goed niet hadden kunnen bestaan. Kortom: het idee is goed, maar had veel beter uitgevoerd kunnen worden.
Hoewel er dus zeker wel wat humor en ook echt wel wat mooie stukken in zitten, vond ik De tranen van '88 maar matig interessant. Vrouwvriendelijk? Ja, hoewel het waarschijnlijk wel een stuk leuker is als je wel alle voetbalvergelijkingen snapt. Verleidelijk? Nee, dat zeker niet. Maar ik geloof wel dat Bas het in zich heeft, dus wellicht is een tweede boek beter!
Zou jij een vrouwvriendelijke voetbalroman willen lezen?
He that loves reading has everything within
his reach - William Godwin
his reach - William Godwin
Misschien vind je dit ook leuk: