'Iedereen heeft een wonder. Het mijne was dat ik naast Margo Roth Spiegelman kwam te wonen.' Zo begint het boek; tijdens hun jeugd waren Quentin (a.k.a. Q) en de ietwat aparte Margo veel samen. Maar na de dag dat ze samen een dode man vonden in een park, hebben ze nauwelijks meer contact - tot de nacht dat Margo ineens weer op Quentins raam klopt, een paar weken vóór de diploma-uitreiking. Ze beleven een paar onvergetelijke avontuurlijke uren, maar de volgende dag is Margo verdwenen. Omdat dat niet de eerste keer is, weet Q dat ze aanwijzingen achter heeft gelaten. Hij is vastbesloten het enige belangrijke meisje in zijn leven terug te vinden - de vraag is alleen of ze wel gevonden wíl worden...
Laat ik beginnen met zeggen dat de schrijfstijl van John Green echt uniek is. (Ik heb het boek dan wel in het Nederlands gelezen, maar ik ga er maar vanuit dat het goed vertaald is.) Ik houd van de wijsheden die hij in zijn boeken stopt, dingen waar je echt over na kunt denken. Overigens vind ik het sowieso knap als schrijver zowel het perspectief van een meisje als dat van een jongen kunnen aannemen. En ik heb Lisette Jonkman ooit de koningin van de vergelijkingen genoemd, maar deze schrijver kan er ook wat van. Het is vrij droog geschreven, dus echt goed inleven doet het niet, maar nadenken wel, en dat is juist de charme. Ook dit boek heb ik in één ruk uitgelezen! (En ik ben erg benieuwd naar de verfilming, maar dat duurt nog bijna een jaar.)
Maar het gevaar met verschillende boeken van dezelfde schrijver lezen, is dat je de verhalen al snel gaat vergelijken. Op zichzelf heeft Paper towns namelijk best een sterke verhaallijn, een beetje detective-achtig maar ook weer lekker luchtig, over het leven voor de examenperiode en de fascinatie voor een meisje. Maar ik had bij TFiOS het idee dat ik meer... ergens naartoe las. Op een aantal plekken in het boek werd er wel een bepaalde spanning opgebouwd, maar over het algemeen was het niet zo dat ik heel benieuwd was of Quentin, Margo zou vinden: eerlijk gezegd kon ik niet zoveel sympathie voor haar opbrengen. Ik weer niet precies wat het is, maar er miste iets, zeg maar. Ik denk dat als ik écht zou moeten kiezen, ik TFiOS als favoriet zou pikken, maar ik zou liever zeggen: lees ze gewoon allebei. :) (En ondertussen ga ik lekker verder met Looking for Alaska!)
Wat is jouw favoriete boek van John Green?
Good books tell the truth, even when they're about things that
never have been and never will be. They're truthful
in a different way - Stanisław Lem
never have been and never will be. They're truthful
in a different way - Stanisław Lem
Misschien vind je dit ook leuk: