The holidayIris is verliefd op een man die zich verlooft met een andere vrouw en aan de andere kant van de aarde realiseert Amanda zich dat de man met wie ze leeft, vreemd is gegaan. Twee vrouwen, die elkaar nooit hebben ontmoet, zitten in precies dezelfde situatie. Op een huiswisselingssite ontmoeten ze elkaar en ze besluiten om voor de Kerstdagen van huis te wisselen. Iris verhuist tijdelijk naar Amanda's enorme huis in het zonnige Californië en en Amanda arriveert op het besneeuwde Engelse platteland. Kort nadat ze op hun bestemming aan zijn gekomen vinden beide vrouwen een nieuwe liefde, die ze bepaald niet verwachten. Amanda is gecharmeerd door Iris' broer Graham en Iris, die ondertussen ook haar bejaarde beroemde buurman helpt, vindt filmmuziekschrijver Miles. Maar ooit zullen ze toch weer de oceaan over moeten steken... Bron: imdb.com (vertaald)
Deze film keek ik op 31 januari (wat op de dag dat ik dit schrijf precies 2 maanden geleden is), hoewel het eigenlijk een Kerstfilm is. Ach ja. Ik heb heel veel mensen ooit horen zeggen dat dit hun favoriete Kerstfilm is, of in ieder geval één van de favorieten, dus ik vond dat ik 'm toch maar eens moest kijken. Vandaar dat ik eraan dacht toen ik me (waarschijnlijk) eens verveelde. En ja, alle kritische recensies hebben wel gelijk dat het zoetsappig is, maar weet je, het is ook hartverwarmend. Als je zin hebt in heel veel liefde, zou ik 'm zeker aanraden! Alleen al voor de gezellige sfeer in het besneeuwde Engelse huisje, of (spoileralert) de superschattige dochtertjes van Graham. Kortom: een Kerstfilm zoals een Kerstfilm hoort te zijn.
Catching fireHet verhaal van The hungergames gaat verder met Katniss Everdeen, die in het bos aan het jagen is, terwijl ze denkt aan de ellende die haar die middag te wachten zal staan: het begin van de Zegetoer. President Snow is ervan overtuigd dat er een opstand op het punt van uitbreken staat in Panem, en dat Katniss daar de oorzaak van is. En om dat de kop in te drukken, wil hij dat Katniss de wereld ervan overtuigt dat het echt een daad uit liefde was, en niet een daad uit rebellie. Het belangrijkste daarvan is vooral dat ze hèm overtuigt. Maar dat lukt niet helemaal... De volgende editie van de Hongerspelen is de 75ste, een jubileumjaar: zoals elke kwarteeuw is er dan een bijzondere editie, de zogeheten Kwartskwelling. Daarbij zijn er altijd afwijkende regels, en in dit geval worden de tributen gekozen uit de voorgaande winnaars. Peeta en Katniss moet dus opnieuw de arena in. Katniss weet dat het Capitool haar hier niet levend uit zal laten komen, maar ze wil alles op alles zetten om in ieder geval Peeta te redden. Bron: Wikipedia
De volgende dag (oh, wat slecht) keek ik Catching fire. Heel wat anders! Ik had na een kwartiertje eerlijk gezegd de neiging om de film stop te zetten, ik vond het allemaal maar naar en zo. Maar ik moet toegeven, ik ben uiteindelijk wel blij dat ik het niet heb gedaan. Vanaf het moment dat Peeta en Katniss de arena in gaan wordt het een stuk eh, nou ja, leuker wil ik niet zeggen, maar wel boeiender. Ze hadden zich bij deze film meer aan de boeken gehouden dan aan de vorige, wat 1. fijn was, omdat ik me niet zo ergerde aan weggelaten dingen en 2. niet fijn was, omdat het er toch wel een beetje voorspelbaarder door werd. Ik heb er in ieder geval geen spijt van dat ik Catching fire niet in de bioscoop heb gezien, wat ik eerst van plan was, maar het was wel een goede film! (alleen ik heb een hekel aan open eindes die ook nog eens helemáál niet happy zijn - dat is dan wel weer een beetje jammer)
Friends with benefitsDylan (Justin Timberlake) heeft het gehad met relaties, en Jamie (Mila Kunis) heeft besloten om niet meer in het cliché van ware liefde te geloven. Als de twee elkaar ontmoeten op Jamie's werk en ze uiteindelijk vrienden worden, beslissen ze samen om iets nieuws te proberen op basis van hun wederzijdse aantrekkingskracht, maar zonder een emotionele band aan te gaan. Klinkt gemakkelijk genoeg voor twee volwassenen, toch? Eh, misschien niet. Die romkom-clichés bestaan immers niet voor niets... Bron: sonypictures.com (vertaald)
Op 9 februari vond ik dat een slechte romantische komedie wel zou voldoen als Studie Ontwijkend Gedrag, en toen kwam ik deze film op internet tegen. Nee, hij was niet veel beter dan ik verwacht had (veel recensenten vinden het een origineel verhaal en ik vraag me een beetje af waarom, want dat de hoofdrolspelers toevallig niet van romantische komedies houden betekent nog niet dat dít geen romantische komedie is). Ja, de acteurs waren wel leuk. En verder heb ik er nog maar één ding over te zeggen: het begin is geweldig gemonteerd. Dus als je het leukste stukje van deze film wil zien, hoef je niet tot het einde te kijken, maar kun je gewoon na de eerste tien minuten al stoppen, haha. Handig toch?
My sister's keeperAnna is niet ziek, maar dat zou zo maar kunnen. Als ze elf jaar is, heeft ze ontelbaar veel operaties, transfusies en injecties ondergaan om haar oudere zus Kate te helpen om tegen leukemie te vechten. Anna was geboren als donor voor haar zus, maar haar ouders zeggen dat ze daardoor juist nog meer van haar houden. Nu ze ouder begint te worden, kan ze echter niet stoppen te verzinnen hoe haar leven als een normaal mens zou zijn, zonder altijd vast te zitten aan haar zus. Dat is waarom ze een beslissing neemt die, op welke leeftijd dan ook, een veel te zware last is: ze klaagt haar ouders aan over de rechten van haar eigen lichaam. Tijdens de rechtszaak gaat het steeds slechter met haar zus Kate. Haar vriendje, die ze in het ziekenhuis heeft ontmoet en die ook ziek is, is overleden en haar eigen toestand wordt er ook niet beter op. Ze moet terug naar het ziekenhuis en daar moet ze een paar dagen verblijven. Maar is ze nog wel te redden, zeker zonder Anna? Bron: Wikipedia
Weet je, het valt me echt heel erg op dat ik veel films kijk waar kanker in voorkomt (en eigenlijk ook altijd leukemie). A walk to remember, Voor ik doodga en nu deze weer. Dat is een kwart van de films die ik dit jaar heb gezien en dat is best veel, toch? Ook deze film was dus weer best emotioneel, maar ook heel erg mooi. Hij stond al een tijdje op mijn to watch-lijstje omdat ik van verschillende kanten heb gehoord dat hij zo ontroerend is, en op 22 februari keek ik hem dan eindelijk.Geloofwaardig, ontroerend, voorspelbaar, etc: zeker een aanrader. Enige minpuntje vond ik dat het in het begin wat vaag was qua tijd en perspectief, maar dat neemt niet weg dat ik het een goede film vond.
What to expect when you're expectingWhat to expect when you're expecting gaat over 5 koppels die allemaal een baby verwachten: TV fitness guru Jules en danser Evan, babyzaakeigenaresse Wendy en haar man Gary, Gary's vader met zijn veel te jonge vrouw Skyler, fotografe Holly en haar man Alex en tot slot de tieners Rosie en Marco, die beide een foodtruck hebben. Oké, één uitzondering: Holly en Alex gaan het kindje adopteren. Sommige vaders komen bij elkaar in een groepje mannen met kinderen, die elkaar steunen en met de kinderen wandelen. Het krijgen van kinderen verloopt bij de meesten echter niet zo vloeiend als gehoopt en als daar ook nog een paar familie- of relatieproblemen bijkomen wordt het helemaal een zootje. Is zwanger zijn wel echt zo leuk?
Drie dagen later was What to expect when you're expecting aan de beurt. En eerlijk is eerlijk, ik keek deze film niet omdat ik nou zo graag wil weten hoe het is om zwanger te zijn (want eerlijk gezegd heb ik al de mening gevormd dat dat gewoon verschrikkelijk moet zijn), maar voor de cast. Ik bedoel, Cameron Diaz + Anna Kendrick + Chace Crawford + Matthew Morrison etc. klinkt mij gewoon heel erg goed in de oren. Ik was van tevoren een beetje bang dat zoveel hoofdpersonen samen heel verwarrend zou zijn, maar dat bleek heel erg mee te vallen, en bovendien vond ik sommige overgangen van de ene naar de andere verhaallijn heel erg leuk. Er zat af en toe wat humor in, maar soms ook wat aparte stukjes. Beetje voorspelbaar, maar al met al wel een film die lekker wegkijkt.
That awkward moment
Jason (Zac Efron) zit op een bankje in New York, wachtend op iemand. Om dat uit te leggen, moet hij terug naar het begin. Jason werkt met zijn beste vriend Daniel (Miles Teller) bij een uitgeverij om boekencovers te ontwerpen. Hun andere vriend Mikey (Michael B. Jordan), een jonge dokter, wordt aan het begin van de film gedumpt door zijn vrouw Vera. De drie mannen gaan uit om te vieren dat ze allemaal single zijn en om Mikey afleiding te bezorgen. Daar ontmoet Jason, Ellie, en ze worden vrienden, of misschien wel meer. Ondertussen valt Daniel voor Chelsea, maar Mikey heeft het nog steeds moeilijk en probeert Vera terug te krijgen. Door de belofte dat ze gedrieën single zouden blijven, houden ze hun relaties echter geheim, en dat kan allemaal nooit goed gaan... Bron: WikipediaIk was eigenlijk van plan om hier een uitgebreide recensie over te schrijven, maar ik ben erachter dat ik beter ben in het recenseren van boeken dan van films. Afijn, The awkward moment is de enige die ik dit jaar in de bioscoop heb gezien, op 1 maart om precies te zijn (geen idee waarom ik die data er steeds bij zet), en hij was hilarisch. De film doet zijn naam heel erg eer aan en als je een beetje inlevingsvermogen hebt, heb je een aantal keren aardig last van plaatsvervangende schaamte, haha. Awkwaaard! Het is ook wel apart dat de film zich als het ware in het hoofd van mannen afspeelt, ik ben vooral het vrouwelijke perspectief gewend dus dit is even heel wat anders. Niet een bijzonder goede film, maar zeker goed voor iets minder dan twee uur lachen en nou ja, Zac Efron is altijd goed, toch?
About TimeAbout Time keek ik op 8 maart en is daarmee de laatste in dit rijtje. De volledige samenvatting en recensie kun je hier lezen op chicklit.nl Samengevat: goed gespeeld, mooie beelden en veel romantiek, maar een vreemd verhaal en een lange zit.
Every great film should seem new every
time you see it - Roger Ebert
time you see it - Roger Ebert
Misschien vind je dit ook leuk: